• Historia szkoły

          • 1918 r.

            • Po odzyskaniu niepodległości przez Polskę w 1918 roku zaczęto odbudowywać zręby państwowości i gospodarki. W zrujnowanym ekonomicznie kraju podstawowym zagadnieniem władz państwowych w okresie międzywojennym stało się odbudowanie oświaty i budownictwa mieszkalnego. Wyrazem troski o wysoki poziom oświaty było wzniesienie nowoczesnych budynków szkolnych.

          • 1939 r.

            • 1939 - W Warszawie, na terenie Grochowa wybudowano trzy szkoły podstawowe, w tym i naszą – umiejscowioną na Boremlowskiej, ulicy nazwanej na cześć zwycięskiej bitwy stoczonej przez wojska polskie dowodzone przez J. Dwernickiego z rosyjskim korpusem F. Rüdiera na ukraińskiej wsi Boremel. Szkołę usytuowano wśród małych domków otoczonych ogródkami, w pobliżu sławnej z bohaterstwa powstańców listopadowych – Olszynki Grochowskiej.

              W 1939 roku zakończono jej budowę. Był to budynek nowoczesny, skanalizowany i świetnie wyposażony.

          • 1939 - 1945 r.

            • 1 września po raz pierwszy w ławach szkolnych mieli zasiąść uczniowie. Niestety wybuchła II wojna światowa. Początkowo szkoła służyła mieszkańcom jako schron, ale gdy Niemcy zajęli Warszawę w budynku zakwaterował się Wermacht, a na początku 1944 roku SS – elitarne oddziały gwardii Hitlera, złożone z fanatycznych zwolenników nazizmu. W sali gimnastycznej trzymano konie.

              Z powodu intensywnych bombardowań w czasie powstania warszawskiego do opuszczonego już przez Niemców gmachu szkoły ewakuowano szpital Przemienienia Pańskiego. 1 listopada 1944 roku w budynku szkolnym uruchomiony został Wydział Lekarski Uniwersytetu Warszawskiego. Sala gimnastyczna pełniła funkcję stołówki, internatu i sali wykładowej. Dzieci wówczas uczyły się w czynszowej kamienicy przy ulicy Grochowskiej. W lutym 1945 roku wydział lekarski przeniósł się do budynku Instytutu Weterynarii, szpital zaś pozostał na Boremlowskiej do lata.

          • 1945 r.

            • Od 1945 - We wrześniu 1945 roku w gmachu szkolnym rozbrzmiał dzwonek. Rozpoczęły pracę Szkoła Podstawowa i VI Gimnazjum im. Powstańców Warszawy.

          • 1952 r.

            • W 1952 roku powstała szkoła TPD nr 26, którą w 1956 przemianowano na Szkołę Podstawową nr 71.

          • 29.05.1971 r.

            • 29 maja 1971 roku Szkole Podstawowej nr 71 nadano imię Marii Bohuszewiczówny – prawnuczki po siostrach Tadeusza Kościuszki. Właśnie wtedy szkoła otrzymała również sztandar ufundowany przez Komitet Rodzicielski i po raz pierwszy przyznano Nagrodę Patrona, najwyższe szkolne odznaczenie. Tego dnia po raz pierwszy rozległ się śpiew – to hymn Bohuszewiczaków skomponowany przez nauczycieli szkoły:
              „Jesteśmy, będziemy i cel osiągniemy Stawiając naszą Patronkę na wzór”

          • 1.09.1999 r.

            • W budynku funkcjonowało Gimnazjum nr 22. Szkoła Podstawowa nr 71 wygasła w sierpniu 2004 roku.

          • 14.05.2010 r.

            • W tym dniu szkoła przyjęła imię gen. Piotra Szembeka, a od 1 września 2011 r. stała się gimnazjum z oddziałami integracyjnymi. Od tego momentu pełna nazwa placówki brzmiała:
              Gimnazjum z Oddziałami Integracyjnymi nr 22 im. gen. Piotra Szembeka.

          • 1.09.2017 r.

            • Zajęcia rozpoczęły dzieci z przedszkolnego oddziału oraz z klas pierwszych, trzeciej i czwartej, tym samym inaugurując naukę w Szkole Podstawowej nr 374, w którą zostało przekształcone Gimnazjum nr 22 w ramach reformy edukacji. 4 września rozpoczną naukę uczniowie klas pierwszych, trzecich, czwartych i siódmych szkoły podstawowej i będą się uczyć w jednych murach z klasami drugimi i trzecimi gimnazjalnymi. Dyrektorem Szkoły Podstawowej została pani Lilla Fota-Giedz. 

          • 06.2018 r.

            • W czerwcu 2018 roku nastąpiło przekazanie, przez fundatorów, nowego sztandaru Szkole Podstawowej nr 374.

          • 31.08.2019 r.

            • Wygaszenie gimnazjum. Ostatni uczniowie oddziałów gimnazjalnych opuścili mury szkolne.