ZASADY I ORGANIZACJA

POMOCY PSYCHOLOGICZNO-PEDAGOGICZNEJ

W SZKOLE PODSTAWOWEJ

nr 347 im. gen. PIOTRA SZEMBEKA

 

Istota pomocy psychologiczno – pedagogicznej.

 

Istotą pomocy psychologiczno-pedagogicznej udzielanej uczniom jest:

· rozpoznawanie i zaspokajanie indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych ucznia

· rozpoznawaniu indywidualnych możliwości psychofizycznych ucznia

· rozpoznawanie czynników środowiskowych wpływających na funkcjonowanie ucznia w szkole w celu wspierania jego potencjału rozwojowego.

 

Odbiorcy pomocy psychologiczno-pedagogicznej

Szkoła udziela pomocy psychologiczno-pedagogicznej:

1) uczniom o specjalnych potrzebach edukacyjnych, zwłaszcza jeśli problemy ucznia wynikają:

• z niepełnosprawności,
• z niedostosowania społecznego,
• z zagrożenia niedostosowaniem społecznym,
• z zaburzeń zachowania lub emocji;
• ze szczególnych uzdolnień,
• ze specyficznych trudności w uczeniu się,
• z choroby przewlekłej,
• z sytuacji kryzysowych lub traumatycznych,
• z niepowodzeń edukacyjnych,
• z zaniedbań środowiskowych związanych z sytuacją bytową ucznia i jego rodziny, sposobem spędzania czasu wolnego i kontaktami środowiskowymi,
• z trudności adaptacyjnych związanych z różnicami kulturowymi lub ze zmianą środowiska edukacyjnego, w tym związanych z wcześniejszym kształceniem za granicą,

2) rodzicom,

3) nauczycielom

Planowanie i udzielanie pomocy.

Pomoc psychologiczno-pedagogiczna jest organizowana i udzielana we współpracy:

1) z rodzicami uczniów;

2) z poradniami psychologiczno-pedagogicznymi i poradniami specjalistycznymi;

3) z placówkami doskonalenia nauczycieli;

 4) z organizacjami pozarządowymi oraz innymi instytucjami i podmiotami działającymi na rzecz rodziny, dzieci i młodzieży

Korzystanie z pomocy psychologiczno-pedagogicznej w szkole jest dobrowolne i nieodpłatne.

Formy pomocy psychologiczno-pedagogicznej

W Szkole Podstawowej nr 347 im. gen. Piotra Szembeka, pomoc psychologiczno – pedagogiczna udzielana jest w trakcie bieżącej pracy z uczniem oraz przez zintegrowane działania nauczycieli i specjalistów, a także w formie:

• dostosowania wymagań edukacyjnych (form i metod pracy) do indywidualnych potrzeb uczniów,
• dostosowania sposobów sprawdzania osiągnięć edukacyjnych i kryteriów oceniania uczniów,
• dostosowania warunków pracy w szkole
• oddziałów integracyjnych
• zajęć rozwijających uzdolnienia,
• zajęć specjalistycznych: terapii pedagogicznej, terapii logopedycznej, zajęć rozwijających kompetencje emocjonalno- -społeczne, terapii ręki,
• zajęcia związane z wyborem kierunku kształcenia i zawodu,
• zindywidualizowana ścieżka kształcenia,
• terapia psychologiczna
• indywidualne wsparcie pedagoga i psychologa szkolnego
• porady, konsultacje dla uczniów i rodziców uczniów, - warsztaty i szkolenia dla rodziców uczniów i nauczycieli

 

Procedury udzielania pomocy

1) Pomoc organizowania jest uczniowi, który posiada:

• orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego,
• orzeczenie o potrzebie indywidualnego nauczania,
• orzeczenie o potrzebie indywidualnego obowiązkowego rocznego przygotowania przedszkolnego
• opinię poradni psychologiczno-pedagogicznej

oraz uczniowi, wobec którego stwierdzono potrzebę objęcia pomocą.

2) Przy planowaniu udzielania uczniom pomocy psychologiczno-pedagogicznej uwzględnia się także zalecenia zawarte w orzeczeniach lub opiniach.

3) W przypadku stwierdzenia, że uczeń wymaga objęcia pomocą psychologiczno – pedagogiczną nauczyciel/specjalista niezwłocznie udziela uczniowi pomocy w trakcie bieżącej pracy oraz informuje wychowawcę o potrzebie udzielania uczniowi pomocy psychologiczno-pedagogicznej.

4) Wychowawca informuje innych nauczycieli/specjalistów o potrzebie objęcia ucznia pomocą psychologiczno - pedagogiczną w trakcie bieżącej pracy z uczniem, jeśli uzna taką potrzebę.

5) Wychowawca lub nauczyciel współorganizujący proces kształcenia specjalnego (*wspomagający) we współpracy z nauczycielami i specjalistami planuje i koordynuje pomoc psychologiczno – pedagogiczną w ramach zintegrowanych działań nauczycieli

6) W przypadku stwierdzenia przez wychowawcę konieczności objęcia ucznia pomocą psychologiczno – pedagogiczną w formach, o których mowa w rozporządzeniu, dyrektor szkoły ustala formy udzielania tej pomocy, okres ich udzielania oraz wymiar godzin, w których poszczególne formy będą realizowane.

 7) Wychowawca, nauczyciele i specjaliści planując udzielanie uczniowi pomocy psychologicznopedagogicznej, współpracują z jego rodzicami lub opiekunami

8) Po ustaleniu przez dyrektora wymiaru godzin, wychowawca lub nauczyciel współorganizujący proces kształcenia specjalnego (*wspomagający) informuje pisemnie rodziców o ustalonych dla ucznia formach, okresie udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej oraz wymiarze godzin.

9) Obowiązkiem rodziców jest potwierdzenie czy dziecko będzie uczestniczyło w zajęciach.

10) Nauczyciele opracowują programy zajęć dla ucznia lub dla grupy uczniów.

11) Dla ucznia posiadającego orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego zespół nauczycieli i specjalistów pracujących z uczniem dokonuje wielospecjalistycznej oceny poziomu funkcjonowania ucznia i opracowuje indywidualny program edukacyjno-terapeutyczny (IPET), uwzględniający zalecenia zawarte w orzeczeniu o potrzebie kształcenia specjalnego, dostosowany do indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych oraz możliwości psychofizycznych ucznia.

12) Zespół co najmniej dwa razy w roku szkolnym dokonuje okresowej wielospecjalistycznej oceny poziomu funkcjonowania ucznia, uwzględniając ocenę efektywności IPET oraz w miarę potrzeb dokonuje modyfikacji programu

13) Dla ucznia objętego pomocą psychologiczno-pedagogiczną ze względu na opinię poradni psychologiczno-pedagogicznej lub na wniosek rodzica, opiekuna, nauczyciela czy specjalisty, wychowawca opracowuje dokumentację szkolną określającą formy, metody i sposoby pomocy dla ucznia. Nauczyciel specjalista pracujący z uczniem w/w opracowuje programy zajęć oraz dokonuje jego ewaluacji, co najmniej dwa razy w roku szkolnym.