Objawy dysfunkcji integracji sensorycznej najczęściej manifestują się:

1.Wzmożoną lub obniżoną wrażliwością na bodźce.

2.Niewłaściwym poziomem uwagi.

3.Obniźonym poziomem koordynacji ruchowej.

4.Opòźnionym rozwojem mowy.

5.Nieprawidĺowym poziomem aktywności ruchowej.

6.Trudnościami w zachowaniu.

Bodźce to ,,pożywienie" dla układu nerwowego. Każdy mięsień, staw, istotny organ, fragment skóry i narząd zmysłów w głowie wysyła informacje sensoryczne do mózgu. Każdy bodziec to jakaś postać informacji. Bez strategii dopływu różnorodnych bodźców układ nerwowy nie może się odpowiednio rozwinąć. Mózg potrzebuje zróżnicowanej ,,diety" sensorycznej, która pozwoli mu się rozwijać i funkcjonować. Bodźce, które mówią nam, co dociera do ciała z zewnątrz to : widzenie, dźwięk ,zapach, dotyk .Bodźce, które mówią nam gdzie znajduje się ciało i w jaki sposób się porusza:

1.pozycja i ruch (zmysł prioprioceptywny)

2.grawitacja, ruch głowy i równowaga( zmysł przedsionkowy) Właśnie na tych zmysłach ,,pracujemy" w naszej sali sensorycznej. Metoda integracji sensorycznej jest o tyle ciekawa, że dzieci traktują ją jak zwykłą zabawę my natomiast jako terapeuci realizujemy zamierzone cele terapeutyczne.

W naszej sali zawsze się coś dzieje…

Na zdjęciach w galerii ćwiczymy układ przedsionkowy i koordynację oko -ręka, ćwiczymy motorykę dużą i przekraczanie linii środkowej ciała i zmysł dotyku. Bawimy się piaskiem kinetycznym ,ale równocześnie stymulujemy zmysł dotyku. Ćwiczymy mięśnie nadgarstka i chwyt pęsetowy przypinając klamerki.

Kliknij, żeby zobaczyć galerię:

Agnieszka Szuba- terapeuta i diagnosta SI.